ภาษาไทยเป็นเครื่องมือในการติดต่อสื่อสารของคนไทยที่สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนาธรรมและความมีจรรยามารยาทแบบสังคมไทย ภาษาไทย จึงมีความสำคัญและประชาชนชาวไทยจำเป็นต้องใช้ให้ถูกต้องใช้ให้ถูกต้อง เพื่อดำรงอยุ่ในสังคมอย่างราบรื่นต่อไป ดังนั้น การทำความเข้าใจถึงลักษณะเฉพาะของภาษาไทย ย่อมก่อเกิดความเข้าใจและสารมารถนำภาษาไทยไปใช้ในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ

การเรียนภาษาอังกฤษ มีหัวข้อต่างๆ มากมายที่ผู้เรียนภาษาอังกฤษจะต้องค่อยๆ ทำการเรียนรู้ เก็บสะสมความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้นไปทีละเล็กทีละน้อย ซึ่งไม่ว่าจะเป็นภาษาใด ไม่เว้นแม้แต่ภาษาอังกฤษ สิ่งสำคัญประการแรกนั่นก็คือ “คำ” สำหรับในภาษาอังกฤษ “คําศัพท์ภาษาอังกฤษ” และ โครงสร้างประโยคภาษาอังกฤษ คือพื้นฐานเบื้องต้นที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับภาษาอังกฤษ แต่ลำพังเพียงแค่คําศัพท์ภาษาอังกฤษก็คงไม่เพียงพอที่จะทำให้สามารถฟังพูดอ่านเขียนหรือนำภาษาอังกฤษไปใช้ในชีวิตประจำวัน ในการทำงาน ได้อย่างเพียงพอ และมีประสิทธิภาพ ซึ่งการนำคำมาเรียงร้อยเป็นประโยค เพื่อให้สื่อสารกันได้อย่างถูกต้อง ตรงตามความหมายที่ต้องการ จำเป็นที่จะต้องอาศัยไวยากรณ์ภาษาอังกฤษร่วมด้วย โดยแกรมม่าภาษาอังกฤษ หรือที่บางคนเรียกว่า ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษนั้น มีกฎการใช้อยู่พอสมควร และนอกจากนั้นยังมีข้อยกเว้นภาษาอังกฤษที่ต้องรู้อีกด้วย ซึ่งถ้าหากผู้เรียนภาษาอังกฤษเรียนเพียงแค่คำศัพท์และไวยากรณ์ แต่ไม่สนใจข้อยกเว้นไวยากรณ์ในภาษาอังกฤษ ก็สามารถทำให้การใช้ภาษาอังกฤษนั้นผิดพลาด ไม่ถูกต้องอย่างที่ควรจะเป็นได้

เรื่องของสังคมและ วัฒนธรรม เป็นสิ่งที่แยกจากกันไม่ได้ เปรียบเสมือนเหรียญเงินที่มีด้านหน้า และด้านหลัง สังคมนั้นหมายถึง กลุ่มคนที่อยู่รวมกันในบริเวณใดบริเวณหนึ่งมาช้านาน จนมีความรู้สึกว่า เป็นพวกเดียวกัน และมีภาษา ขนบธรรมเนียมประเพณี และวิถีทางในการดำรงชีวิตร่วมกันเป็นแบบอย่างเดียวกัน วัฒนธรรมนั้นหมายถึง บรรดาขนบธรรมเนียม ประเพณี ภาษา และทุกสิ่งทุกอย่างที่คนในสังคมนั้น สร้างขึ้นมา เพื่อดำรงชีวิตอยู่ร่วมกัน เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีสังคม ก็ไม่มีวัฒนธรรม ทั้งสองอย่างจึงเป็นของคู่กันอย่างแยกไม่ออก

คำว่าวิทยาศาสตร์ในภาษาอังกฤษนั้นเป็นภาษาลาตินมาจากคำว่า scientia แปลว่า ความรู้ ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 ฟรานซิส เบคอน เป็นคนคิดอุปนัย เพื่อนำมาใช้เป็นทฤษฎีต่างๆ จากการทดลอง หรือ สามารถสังเกต ได้จากธรรมชาติ ปัจจุบันวิทยาศาสตร์ได้มีความเจริญก้าวหน้าอย่างมากได้มีการทดลองมากมายเกิดขึ้น สิ่งต่างๆ ในธรรมชาติล้วนแต่มีสิ่งไม่มีชีวิต และมีชีวิต สิ่งที่มีชีวิตในวิทยาศาสตร์ หมายถึงคือ หายใจได้ , กินอาหารได้ , มีการเจริญเติบโต , สามารถเคลื่อนที่ได้ ก็คือ มนุษย์ พืช สัตว์ ในทางกลับกันสิ่งที่ไม่มีชีวิตในวิทยาศาสตร์ก็คือ ไม่มีการหายใจ , ไม่มีการเจริญเติบโต , ไม่กินอาหาร , ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ ก็คือ ภูเขา , แม่น้ำลำธาร , หิน , ดิน เป็นต้น

๑. ขบวนการลูกเสือมีกำเนิดมาอย่างไร?
๒. บีพี เป็นใคร?
๓. การลูกเสือในประเทศไทยมีความเป็นมาอย่างไร?
๔.วัตถุประสงค์ของกิจการลูกเสือมีว่าอย่างไร?
๕. คำปฎิญาณของลูกเสือมีว่าอย่างไร?
๖. กฎของลูกเสือมีว่าอย่างไร ?
๗.ลูกเสือไทยในปัจจุบันแบ่งออกเป็นกี่ประเภท
๘.องค์การลูกเสือโลกคืออะไร
๙.ยุทธศาสตร์ของลูกเสือโลกมีว่าอย่างไร? 
๑๐.คติพจน์ของลูกเสือมีว่าอย่างไร?
๑๑.งานชุมนุมลูกเสือโลกมีความเป็นมาอย่างไร?
๑๒.งานชุมนุมลูกเสือคืออะไร ? 
๑๓.เป้าหมายของงานชุมนุมลูกเสือคืออะไร?
๑๔.จะแบ่งกองและหมู่ลูกเสืออย่างไร?
๑๕.ทำไมลูกเสือต้องหุงหาอาหารกินเอง?
๑๖.งานชุมนุมลูกเสือ ต่างกับงานอื่นอย่างไร ?
๑๗.จัดงานชุมนุมลูกเสือเมื่อไร?
๑๘.ทำไมจึงต้องจัดงานชุมนุมลูกเสือโลก?
๑๙.ใครคือคนที่มาชุมนุมลูกเสือโลก?
๒๐.เคยจัดงานชุมนุมลูกเสือโลกมาแล้วที่ไหนบ้าง?
๒๑.ผู้อยู่หลังฉากของงานอยู่ที่ไหน?

• การเจริญเติบโตและพัฒนาการของมนุษย์ ผู้เรียนจะได้เรียนรู้เรื่องธรรมชาติของการเจริญเติบโตและพัฒนาการของมนุษย์ ปัจจัยที่มีผลต่อการเจริญเติบโต ความสัมพันธ์เชื่อมโยงในการทำงานของระบบต่างๆของร่างกาย รวมถึงวิธีปฏิบัติตนเพื่อให้เจริญเติบโตและมีพัฒนาการที่สมวัย
• ชีวิตและครอบครัว ผู้เรียนจะได้เรียนรู้เรื่องคุณค่าของตนเองและครอบครัว การปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงทางร่าง กาย จิตใจ อารมณ์ ความรู้สึกทางเพศ การสร้างและรักษาสัมพันธภาพกับผู้อื่น สุขปฏิบัติทางเพศ และทักษะในการดำเนินชีวิต
• การเคลื่อนไหว การออกกำลังกาย การเล่นเกม กีฬาไทย และกีฬาสากล ผู้เรียนได้เรียนรู้เรื่องการเคลื่อนไหวในรูปแบบต่างๆ การเข้าร่วมกิจกรรมทางกายและกีฬา ทั้งประเภทบุคคลและประเภททีมอย่างหลากหลาย ทั้งไทยและสากล การปฏิบัติตามกฎ กติกา ระเบียบ และข้อตกลงในการเข้าร่วมกิจกรรมทางกายและกีฬา และความมีน้ำใจนักกีฬา
• การสร้างเสริมสุขภาพ สมรรถภาพ และการป้องกันโรค ผู้เรียนจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับหลักและวิธีการเลือกบริโภคอาหาร ผลิตภัณฑ์และบริการสุขภาพ การสร้างเสริมสมรรถภาพเพื่อสุขภาพและการป้องกันโรคทั้งโรคติดต่อและโรคไม่ติดต่อ
• ความปลอดภัยในชีวิต ผู้เรียนจะได้เรียนรู้เรื่องการป้องกันตนเองจากพฤติกรรมเสี่ยงต่างๆ ทั้งความเสี่ยงต่อสุขภาพ อุบัติเหตุ ความรุนแรง อันตรายจากการใช้ยาและสารเสพติด รวมถึงแนวทางในการสร้างเสริมความปลอดภัยในชีวิต

แนะแนว หมายถึง กระบวนการทางการศึกษาที่ช่วยให้ บุคคลรู้จัก และเข้าใจตนเองและสิ่งแวดล้อม สามารถนำตนเองได้ แก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง และพัฒนาตนเองได้ตามศักยภาพ ปฏิบัติตนให้เป็นสมาชิกที่ดีของสังคม

การแนะแนวไม่ใช่การแนะนำ อาจกล่าวได้ว่าการแนะแนวเป็นการช่วยเหลือ ให้เขาสามารถช่วยตนเองได้

ความสำคัญของการแนะแนว

จุดหมายของการแนะแนว คือการป้องกันปัญหา แก้ไขพฤติกรรมทุกอย่างที่ผิดปกติและการพัฒนาให้ทุกคนไปสู่จุดหมายของชีวิตที่ต้องการ